De Golden Earring krijgt voor het eerst vorm in de Haagse Terletstraat waar George Kooymans en Rinus Gerritsen ontdekken dat ze allebei enorm veel liefde voor muziek hebben. De twee beginnen een bandje, The Tornadoes.
Als blijkt dat die naam al aan een andere groep kleeft wordt uitgeweken naar The Golden Earrings. Die naam ontlenen ze aan de titel van de single die The Hunters in 1961 hebben uitgebracht.
De Golden Earrings worden een fenomeen in Den Haag waar op dat moment veel muziek te horen is in cafés, clubhuizen en sociëteiten. De groep kent in de beginjaren nog wel een aantal verschillende bezettingen met onder meer Fred van der Hilst, Hans van Herwerden. Peter de Ronde, Frans Krassenburg en Jaap Eggermont in de gelederen. Tijdens een optreden in Scheveningen worden ze ontdekt door Freddy Haayen die de mannen onder contract weet te brengen bij Polydor.
Het eerste album, Just Ear-rings, produceert Haayen samen met Arie Merkt. Van het album weet Please Go de groep in september van 1965 een eerste Top 40-hit op te leveren. Daarna komen ook That Day, opgenomen in Londen, en If You Leave Me in de top 10 van de hitlijst. In het voorjaar van 1967 volgt met Winter-Harvest een tweede album van de Golden Earrings dat goed is voor opnieuw vier top 10-hits op rij via In My House, The Sound Of The Screaming Day, Together We Live Together We Love en I’ve Just Lost Somebody. Het succes zorgt binnen de groep ook voor de nodige spanningen want Frans Krassenburg wordt in 1967 vervangen door Barry Hay. Hij wordt in het voorjaar de zanger op het album Miracle Mirror. Niet alleen de zangstem maar ook de muzikale richting klinkt met de komst van Hay anders en ook opent hij de deuren voor een internationaal succes.
In de zomer van 1968 is Dong-Dong-Di-Ki-Di-Gi-Dong, de tiende hit van de groep, de eerste nummer 1-hit. Om het succes te vieren, want de Golden Earrings had zich inmiddels op weten te werken tot Nederlandse topgroep, wordt een feestje gevierd. Op het podium zingt de dan nog onbekende Mariska Veres die daar op haar beurt weer wordt ontdekt door Willem van Kooten. Hij vraagt haar als zangeres voor een nieuw te vormen groep dat later Shocking Blue zou worden.
Later in 1968 wordt Just A Little Bit Of Peace In My Heart uitgebracht, een nummer dat George Kooymans schreef nadat Melanie Gerritsen, de zus van Rinus, een relatie met hem niet meer zag zitten. Het nummer kwam eind november 1968 op nummer 2 en werd van de eerste plek gehouden door Lea van The Cats. Het effect was wel dat de liefde tussen de twee weer op wist te bloeien en later zelfs in een huwelijk resulteerde.
