Kabalis

Ik hoor de wekker gaan
De radio slaat aan
Trek het nu al echt niet meer
Het gelul begint alweer

Dwars door m’n cruesli
Lult de ochtendtelevuesliman
Ik ben nog veel te sloom
Hij is noch veel te sloom

De tram zit vol, vol met gekakel
Dan een collega, het volgende obstakel
Vrijheid is een schone zaak
Maar iedereen die lult maar raak

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

In de kroeg klaagt een man over z’n bestaan
Ik hoor hoe hij de schuld
Naar een ander lult

Op tv zie ik de heren
Met een stropdas debatteren
En ze zeggen iets
Maar het zegt me niets

Oh al die meningen, verhalen en ideeën
Soms zou ik willen dat m’n oren ’t meer deeje
Vrijheid is een schone zaak
Maar iedereen die lult maar raak

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Oh al die legeloze zinnen
Al dat gebabbel zonder recht
Maakt dat ik hunker naar jouw woorden
Doen mij verlangen naar jouw stem

(waúw)

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis

Vergeten wat speciaal is
Wat de liefde van de taal is
Dat de boodschap zo banaal is
Dat het niets meer dan kabalis (waúw)