Peter Renkens is overleden. Als frontman van de Belgische newbeat-act de Confetti's scoorde hij eind jaren 80 twee Top 40-hits met The Sound Of C en C.Day. Door zijn lengte en militaire uniforms was hij een bijzondere verschijning. De oorzaak van zijn overlijden is nog niet bekendgemaakt. Peter is 55 jaar geworden.
Serge Ramaekers, die samen met Dominic Sas de producer was achter de Confetti's, deelde het verdrietige nieuws dinsdagmiddag via sociale media. "Ik kan bevestigen dat Peter spijtig genoeg is overleden”, laat Serge in een reactie aan de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws weten. “Meer nieuws heb ik niet, maar het is bevestigd door iemand die heel close bij hem stond. [...] Hij leeft ongetwijfeld verder in zijn muziek. Ik wens de overgebleven familieleden nog veel sterkte. Dat Peter het hierboven goed mag hebben!”
Peter Renkens werd eind jaren 60 geboren. In Brasschaat, een dorp ten noorden van Antwerpen, ging hij naar het atheneum. Aanvankelijk was hij een voorbeeldige student, maar rond zijn vijftiende werd hij rebelser. Later volgde hij een koksopleiding aan de hotelschool in het nabijgelegen Merksem, waarna hij als kelner ging werken in discotheek Confetti's in Brasschaat. Om deze discotheek te promoten werd in 1988 het nummer The Sound Of C... gemaakt. De productie was in handen van Serge Ramaekers en Dominic Sas en Peter Renkens vormde met vier danseressen het gezicht van de groep. De boomlange Peter, die al sinds zijn jeugd een fascinatie had voor militaire uniforms, trad steevast op in uniforms en met zijn houterige dansbewegingen en expressieve gelaatsuitdrukkingen won hij de harten van het publiek. Als actnaam voor de groep werd simpelweg de naam van de discotheek gekozen: Confetti's.
In de zomer van 1988 werd The Sound Of C... een grote hit in Vlaanderen. Daar haalde het de 17e plaats in de BRT Top 30. Het was daarmee de eerste grote newbeat-hit. New beat was een nieuwe dancestijl die met name opviel door het lage aantal beats per minuut. In Frankrijk werd The Sound Of C... zelfs een top 10-hit. In Nederland was het succes wat beperkter. Hier kwam het nummer niet hoger dan de 30e plaats. Na The Sound Of C... scoorden de Confetti's nog zes hits in de BRT Top 30 die allemaal de top 10 bereikten, waaronder Keep Smiling en hun Mega Mix. De nummers C.Day en de kerstsingle Circling Stars werden zelfs top 3-hits in Vlaanderen. C.Day werd ook bij ons een hit. In de zomer van 1989 haalde het op een haar na de top 10 van de Nederlandse Top 40. De titel was een verbastering van de term D-day, met de Europese eenwording in 1992 als inspiratie. Door het militaire uniform van Peter en het feit dat het wordt gezongen als soldatenliedje, kan C.Day worden gezien als een voorganger van de hit Captain Jack.
Na 1990 was het succes van de Confetti's even snel voorbij als dat het gekomen was. Het imago van new beat was inmiddels beschadigd geraakt doordat artiesten van buiten de dancewereld een graantje wilde meepikken van de hype. Voorbeelden daarvan zijn de nieuwe versies van Marina van Rocco Granata (die overigens door Serge Ramaekers van de Confetti's werd produceerd) en Ik Lig Op M'n Kussen Stil Te Dromen van Hepie en Hepie. In 1992 kwam er na een conflict tussen de groepsleden en het management definitief een einde aan de groep. Daardoor verdween Peter Renkens uit beeld. Midden jaren dook hij echter weer op onder de naam Mister X als danser in de discotheek Club X in het Belgische grensdorp Wuustwezel. Als zodanig was hij te zien in de videoclip van The Sequel (La La La) van Club X, dat in het najaar van 1995 een hit was in ons land. Rond 2000 maakten de Confetti's een korte comeback, waarbij Peter ook weer meedeed.
Sinds 2009 is de Confetti's meerdere keren nieuw leven ingeblazen. In 2014 werd een remix van The Sound Of C... zelfs een bescheiden hit in de Ultratop 50. Peter was bij al deze latere reïncarnaties van de Confetti's niet betrokken. Hij worstelde al jaren met zijn psychische gezondheid en was manisch-depressief. Volgens Het Laatste Nieuws woonde Peter de laatste jaren van zijn leven alleen in een appartement in het Belgische Deurne. Of zijn mentale toestand verband houdt met zijn overlijden is op dit moment nog niet bekend.
