Met falsetstem en een funky gitaar had His Royal Prince bijna zijn tweede Nederlandse nummer 1-hit.
Nummer 2-hits zijn er in alle soorten en maten. Sommige zijn inmiddels bijna vergeten, andere hebben een allertijdenstatus weten te verwerven, ondanks dat ze niet de felbegeerde nummer 1-positie in de Nederlandse Top 40 wisten te behalen.
Deze week, op 7 juni, zou de muzikale alleskunner Prince 65 jaar zijn geworden. ‘His Royal Badness’ was één van de weinige zwarte Amerikaanse muzikanten die de diepe kloof tussen new wave en disco wist te overbruggen. Hij werd één van de grootste popsterren en entertainers van de jaren 80, geboren als Roger Nelson in 1958 in Minneapolis in een muzikale familie. Prince schuwde het experiment niet. Zijn invloeden waren de soul en funk van Sly & The Family Stone en James Brown tot de rock van Little Richard en Jimi Hendrix, maar ook The Beatles en Bowie (Around The World In A Day) en de liedjes van Joni Mitchell. 1986 zou weleens het meest productieve jaar van Prince geweest kunnen zijn. Het schijnt dat ie toen maar liefst 300 liedjes had geschreven. Het beste hiervan bewaarde hij voor zijn meesterwerk Sign O’The Times, maar een jaar eerder kwam hij met het album Parade, een charmante mix van funk en pop, waarvan de eerste single Kiss bijna zijn tweede Nederlandse nummer 1-hit werd.
Prince was meteen na het psychedelische album Around The World In A Day (1985) alweer aan nieuwe sessies begonnen voor het achtste album Parade, de laatste met zijn band The Revolution. Bassist Mark Brown speelde vanaf 1981 bij zijn band en deed vanaf Purple Rain mee op zijn albums. Inmiddels had Brown ook een eigen R&B-, rock- en funkband, de zevenmansformatie Mazarati. Ze hadden getekend bij zijn platenlabel Paisley Park. Brown vroeg Prince om een song voor hun debuutalbum te schrijven. De multimuzikant nam een pauze van zijn Parade-sessies en begon een bluesachtige akoestische demosong voor Mazarati op te nemen op een mini-bandrecorder. De band ging deze Princedemo met producer David Z bewerken met een LinnDrum-machine, waarbij ze de nadruk gingen leggen op een aantrekkelijke funkgroove. Prince was zeer ingenomen met dit resultaat en nam de song meteen weer terug.
Bassist Mark Brown werd door Prince overgehaald om hem het nummer te laten opnemen in ruil voor een credit. Hij verving hun leadzang, voegde de gitaarpauze toe aan het refrein en nam het op als last-minute toevoeging aan zijn Parade-album. Hij behield het funky ritme (akoestische gitaar) van David Z, terwijl de Mazarati bandleden Bruce DeShazer (gitarist) en Marvin Gunn (toetsenist) de achtergrondzangarrangementen verzorgden. Producer David Z en de band Mazarati kregen uiteindelijk te horen dat ze geen credits kregen en waren ‘pissed off’. Door het minimalistische karakter leek Kiss in eerste instantie moeilijk te verkopen. Warner Bros wilde het inderdaad niet als single uitbrengen, maar op aandringen van Prince is dit toch gebeurd.
Kiss verscheen in de eerste week van februari 1986 als eerste single voor het aankomende Parade-album. Het duurde een maand voordat ie de Amerikaanse Top 40 van Billboard bereikte. In ons land kwam Kiss na drie weken Tipparade op 22 maart de Top 40 binnen op nummer 29 en steeg snel door naar de top 10. Op 26 april stond de single een weekje op nummer 2, achter de speciale charity-single van Comic Relief: Living Doll van Cliff Richard & The Young Ones. In Amerika werd Kiss de derde nummer 1-hit voor Prince. Hij versloeg Rock Me Amadeus van Falco, met de Nederlandse producers Bolland & Bolland. Op 19 april bezette ’His Royal Badness’ als componist de twee hoogste posities van de Amerikaanse hitlijst van Billboard. Kiss stond op 1, Manic Monday, wat hij voor Bangles schreef, op nummer 2. In de Britse Top 40 kwam Kiss niet verder dan nummer 6.
In de videoclip, geregisseerd door Rebecca Blake, voerde Prince een danschoreografie uit. Hij werd begeleid door de gesluierde danseres Monique Mannen, in zwarte lingerie en met zonnebril, terwijl Revolution-lid Wendy Melvoin gitaar speelde. De reacties op Kiss waren overwegend positief. De recensent van L.A. Times schreef over ’gitaaraccenten met geestige teksten, die wat meer nederigheid suggereren in Prince's seksueel agressieve houding’.
Ten tijde van de Amerikaanse #1 en Nederlandse #2 was het album Parade, als soundtrack voor zijn tweede film Under The Cherry Moon, net een paar weken uit. De psychedelische sferen van zijn vorige plaat Around The World In A Day zijn ook hier nog aanwezig, maar ook losse, jazzy funk en (chansonachtige) cabaretpop. Openingsnummer Christopher Tracy’s Parade is mede geschreven door zijn vader John L. Nelson, net als Under The Cherry Moon. De tweede hitsingle Mountains (#20) schreef hij samen met Wendy & Lisa. Het funky Girls & Boys (#29) werd als derde single uitgebracht en hierop was o.a. Sheila E. in de backings te horen. Slotnummer Sometimes It Snows In April, over hoofdpersonage Christopher Tracy uit Under The Cherry Moon, is inmiddels uitgegroeid tot een ware classic van het album. Parade werd een grote albumhit, maar miste opnieuw de eerste plaats in Amerika. In de albumhitlijst van de Stichting Nederlandse Top 40 kwam het tot #4. Het werd wel nummer 1 in de totaallijst van de Nederlandse popcritici in muziekkrant OOR.
Kiss werd twee jaar later gretig gecoverd door de man die op dezelfde dag als Prince is geboren, Tom Jones. Zijn zoon, tevens zijn manager, raadde hem aan een eigentijdse versie van de song op te nemen. Dit werd een samenwerking met The Art of Noise (#5). De Brabantse dialectgroep Bertus Staigerpaip maakte van Kiss Rits en had er in januari 1988 hun eerste Top 40-hit mee (#24). In 1990 kreeg Kiss nog speciale aandacht in de film Pretty Woman en werd toen gezongen door Julia Roberts, als prostituee, relaxend in de badkuip. Prince himself was niet altijd tevreden over coverversies, zoals die van Maroon 5 op de Deluxe-editie van hun Overexposed-album. Hun versie voegde volgens de artiest niets nieuws toe aan zijn originele opname.
Op zijn 35e verjaardag veranderde Prince zijn naam vanwege een conflict over rechten met platenmaatschappij Warner Brothers. Zijn nieuwe naam werd een onuitspreekbaar symbool, dat een combinatie lijkt van de symbolen voor man en vrouw. Prince was naast een grote cross-over muzikant ook een grote cross-dreamer.
Kiss stond vanaf 26 april 1986 een weekje op nummer 2 achter Living Doll (van Cliff Richard & The Young Ones).
