Coverafbeelding The Cats - Lea
  • Statistieken
  •   22 weken
  •   1 piekpositie
  •   642 punten
  •   1968

Artiestinformatie

Land   Nederland

The Cats was een popgroep uit Volendam die bestond van 1964 tot 1985, zij het met enkele tussenpozen, en de band was van 1968 tot 1975 een van de meest succesvolle van Nederland. De bezetting bestond uit Cees Veerman, Piet Veerman, Arnold Mühren, Jaap Schilder, Theo Klouwer en (van 1972 tot 1975) Piet Keizer. Jan Buijs was vanaf de oprichting de manager van de band.



Ze ontwikkelden een oorspronkelijk muziekgeluid dat de naam "palingsound" van Joost den Draaijer meekreeg. Het kenmerkt zich door de dramatiek in de stem van Piet Veerman en de achtergrondzang van de andere leden. Veel (Volendamse) groepen hebben deze sound in die tijd overgenomen.
Cees Veerman was aanvankelijk de leadzanger en vanaf 1968 nam Piet Veerman deze rol over.

Ze scoorden grote hits met o.a. Lea, Why, Marian, Magical Mystery Morning, Where Have I Been Wrong, Let's Dance en There Has Been A Time. Hun meest verkochte single is One Way Wind. The Cats verkochten meer dan dertien miljoen geluidsdragers. 36 singles kwamen in de Top 40 terecht, waarvan vijf op nummer 1 en negentien in de top 10.

In 1974 was er een optredenstop van ongeveer een jaar. In deze periode brachten drie bandleden soloalbums uit. Na een hervatting van de optredens viel de band in 1979 geheel uit elkaar. Vervolgens was er van 1982 tot 1985 een comeback. In 1994 was er nog een vergeefse poging hiertoe door drie bandleden zonder Piet Veerman. Kort na de eeuwwisseling werden twee tributebands opgericht en vijftien jaar later nog een derde.

Piet Veerman had ook als soloartiest enkele Top 40-hits, waaronder Sailing Home.
Ook Cees Veerman heeft geprobeerd een solocarrière op te starten, maar dat is nooit van de grond gekomen. Op 15 maart 2014 overleed Cees Veerman.


Songtekst

How do you feel
Loving a rose
Guarding her life day and night

How do you feel
Losing that rose
Killed by a storm you can't fight

Lea, Lea
Girl, now you're gone
Leaving, leaving behind
The memory of your smile
That will never leave my mind

Where are those words
I heard you say
You would forever be mine

Where are those words
How can I pray
Losing a love so divine

Lea, Lea
Girl, now you're gone
Leaving, leaving behind
The memory of your smile
That will never leave my mind

Lea, Lea
Girl, now you're gone
Leaving, leaving behind
The memory of your smile
That will never leave my mind

Lea, Lea
Girl, now you're gone
Leaving, leaving behind

Songinformatie

In de ochtend van zaterdag 25 november 1967 rijdt de 20-jarige talentvolle schaatser Frits Bartling met zijn vriendin Lia Vertelman naar een schaatswedstrijd in Deventer. Op de A1 tussen Hoevelaken en Barneveld gaat het echter mis. Hij botst tijdens het inhalen op een tegemoetkomende bestelwagen. Frits en Lia raken gewond en worden overgebracht naar het ziekenhuis De Lichtenberg in Amersfoort. Frits is gewond aan zijn been en hoofd, maar de kwetsuren vallen uiteindelijk mee. Zijn vriendin is er echter veel slechter aan toe, Zij wordt nog overgebracht naar het Stads- en Academisch Ziekenhuis Utrecht, maar het mag niet baten. Dezelfde dag nog overlijdt ze aan haar verwondingen. Lia Vertelman wordt slechts 19 jaar.

Lia Vertelman uit het West-Friese dorp Wervershoof was een grote fan van The Cats en bezocht regelmatig met haar vriendinnen concerten van de groep. Hierdoor werden de meiden bekende gezichten voor de leden van de groep. Tijdens een optreden op zondag 26 november, een dag na het ongeluk, valt het bassist en tekstdichter Arnold Mühren dan ook op dat Lia niet in de zaal aanwezig is. Wanneer hij van het dramatische ongeluk hoort, stuurt hij namens The Cats een brief naar Lia's moeder waarin ze hun medeleven betuigen.

Maanden later schrijft Mühren een tekst waarin hij probeert 'de machteloze wanhoop tot uiting te brengen, die een mens voelt als iemand uit zijn gezichtskring wordt weggerukt zonder dat je er ook maar iets aan kunt doen.' De aanvankelijke titel was Song At The End Of Life, maar die werd later veranderd naar het wat subtielere Lea, een verengelsing van Lia's naam. Na toestemming van Lia's moeder, op voorwaarde dat de achtergrond van het nummer niet publiek gemaakt zou worden, wordt het nummer opgenomen voor het tweede album van de groep: Cats.

Lea wordt na Times Were When uitgebracht als tweede single van het album. Met Times Were When scoorden The Cats hun eerste grote hit (#2), maar Lea wordt zelfs nog succesvoller. Op 23 november 1968, op twee dagen na exact een jaar na het tragische overlijden van Lia Vertelman, bereikt het eerbetoon aan de jong gestorven fan de eerste plaats van de Nederlandse Top 40, waar het twee weken blijft staan. Het blijft uiteindelijk veruit de grootste hit uit de carrière van The Cats.

Later vertelde Lia's moeder dat ze erg gelukkig was met het nummer, omdat The Cats met Lea haar dochter een levend momument hebben gegeven.
ArtiestThe Cats
 A-kant
Titel Lea
Lengte 00:03:40
Componist(en) Arnold Mühren
Producer(s) Klaas Leyen
 B-kant
Titel I Gotta Know What's Going On
Componist(en) Cees Veerman
Producer(s) Klaas Leyen
 
Platenlabel Imperial
Catalogusnr IH 824
Album Cats


Positieverloop