Eamon Doyle heeft een Ierse vader en een Italiaanse moeder en luistert in zijn vrije tijd naar muziek van Stevie Wonder, Alicia Keys en Wu Tang Clan.
Al op tienjarige leeftijd begon hij met zingen en een paar jaar later gaf hij zijn eerste optredens. Aan het einde van 2003 verschijnt met F**k It (I Don’t Want You Back) zijn eerste single. De zanger bestempelt zijn muziekstijl als Ho-Wop. “Een mix van hiphop, R&B en veel ‘ho’s’” waarmee een meestal relaxte stijl wordt gecombineerd met agressievere teksten. Zo tellen we in de eerste single van Eamon al twintig keer ‘fuck’, 6 keer ‘shit’ en 6 keer ‘hoe’. Alleen al die optelsom maakte het in conservatievere landen een stuk lastiger het nummer ook op de radio te krijgen. Het resulteerde in een radiovriendelijke versie van het nummer waarbij het geluid even dicht werd gezet bij de scheld- en vloekteksten. De hikkerige kwaliteit van het nummer was in het Verenigd Koninkrijk geen belemmering om er een nummer 1-hit mee te scoren. Binnen drie maanden na de release van de single volgt er ook een compleet album, I Don’t Want You Back. Van het album worden door de jaren heen zo’n 600.000 exemplaren verkocht. Het plot van F**k It (I Don’t Want You Back) was simpel en herkenbaar; een trouwe jongen wordt belazerd door zijn vriendin en dat maakt dat alle lieve woorden die hij ooit tegen haar zei nu niets meer waard zijn. Het nummer zorgde in de Top 40 voor een reactie van Nicole Francine Aiello die zich op haar single Frankee noemde. “Begin 2004, nog voordat ik aan een debuutalbum kon beginnen, werd ik het middelpunt van media-aandacht”, zo vertelt ze als Eamon zijn hit te pakken heeft. Of het een marketingstunt was of niet; Frankee was de ex-vriendin van Eamon en kwam met een antwoord in F.U.R.B. (Fuck You Right Back) waarvoor hetzelfde arrangement werd gebruikt. Ook F.U.R.B. kwam in de lijst en schopte het tot nummer 27 in de Top 40 waar de reactie in het Verenigd Koninkrijk opnieuw een nummer 1-hit opleverde.
Eamon ontzenuwde alle geruchten vrij snel en liet weten dat hij niet betrokken was geweest bij F.U.R.B. en dat hij Frankee nog nooit had ontmoet. Daarmee was ook direct duidelijk dat de twee in het verleden geen relatie met elkaar hadden gehad. “Het enige verband is dat ik gevraagd ben om toestemming te geven voor de licentie. Volgens de auteurswet ben ik dus medeschrijver van haar liedje. Maar dit had ik beslist allemaal niet aan zien komen. Maar ik vind het goed want ze betalen mij nu voor hun kleine succes”, zo vertelde hij aan MTV News. Ook aan een Nederlandstalige versie verdiende Eamon geld. Alain Clark schreef een bewerking over een vakkenvuller maar had zelf geen zin het uit te brengen. Daarop werd Hans Goes gevonden die er niet veel later mee op nummer 6 in de Top 40 kwam als Simon.
