Bitty McLean bleef een eendagsvlieg. De Britse zanger kwam na It Keeps Rainin’ nog twee keer in de Tipparade maar daar bleef het bij.
Delroy Easton McLean kreeg zijn artiestennaam op een presenteerblaadje; vanwege zijn grootte werd hem altijd ‘Bitty’ nageroepen en die naam besloot hij later handig te gebruiken. Na zijn studie geluidstechniek werd hij door UB40 in dienst genomen als producer en af en toe mocht hij zijn zangkwaliteiten laten horen voor de microfoon.
In 1993 maakt de in Birmingham geboren zanger zijn debuut met It Keeps Rainin’ (Tears From My Eyes). De single bereikt in zijn thuisland de tweede plaats maar weet in de Top 40 twee weken lang beslag te leggen op de eerste plaats. It Keeps Rainin’ was een cover van het nummer dat Fats Domino in 1961 op plaat zette. Zelf bereikte de blues koning er toen de top 50 mee in het Verenigd Koninkrijk waar het in de Verenigde Staten toen zijn 48e hit was en in de top 25 wist te komen.
Na het succes van It Keeps Rainin’ (Tears From My Eyes) volgt een compleet album waarvoor Jean Watt en Peter Tosh zijn tweede single, Pass It On, schreven. Het succes van een eigen nummer bleek minder groot waarna werd teruggegrepen naar covers. Here I Stand, een remake van het nummer van Justin Hinds & The Dominoes (uit 1967), zette Bitty McLean in 1994 opnieuw in de Britse top 10 en dat lukte ook met Dedidated To The One I Love. Dat nummer was in 1959 geschreven door Ralph Bass en Lowman Pauling en onder meer uitgebracht door The “5” Royales, The Shirelles, The Mamas & The Papas en The Temprees. Dedicated To The One I Love bleef in ons land steken in de Tipparade. Daar bleef ook Over The River, van zijn tweede album Natural High, in 1995 hangen. In 1996 is She’s Alright zijn tiende en laatste Britse hit. In Nederland bleef het bij It Keeps Rainin’ (Tears From My Eyes). Bitty McLean kreeg de kans om onder meer Simply Red, UB40 en Wet Wet Wet te vergezellen tijdens hun Britse concertreeksen. Pas in 2003 verschijnt zijn derde solo studioalbum Soul To Soul maar hits volgen er op dat moment niet meer. In de jaren die volgen blijft Bitty McLean albums releasen maar vooral achter de schermen pakt hij zijn productiewerk weer op. Zo werkt hij jarenlang samen met Sly Dunbar en Robbie Shakespeare met wie hij in 2018 zelfs een compleet album maakt: Love Restart. Sly en Robbie werden in 1987 in ons land het meest bekend met Boops!. In 2013 is Bitty McLean te zien tijdens een concert in de Melkweg en ook treedt hij op tijdens de Zwarte Cross.
In een interview in 2016 laat hij doorschemeren zich zorgen te maken over de ontwikkeling van de reggae die steeds verder verwijderd wordt van wat iconen als Freddie McGregor, Sugar Minott, Dennis Brown en Gregory Isaacs muzikaal afleverden.
