De in Wales geboren Amie Ann Duffy studeert muziekproductie in Warrington en later wordt ze aan de universiteit van Chester aangemoedigd om als zangeres aan de slag te gaan.
Dat doet ze eerst bescheiden met optredens in een plaatselijke jazzclub in Chester waar ze vervolgens de inspiratie kreeg om mee te doen aan Wawffactor, een tv-talentenjacht van S4C. Daar eindigde ze weliswaar als tweede maar van de toenmalige winnaar (Lisa Pedrick) hebben we niks meer gehoord. Duffy neemt op haar beurt de ep Aimée Duffy op (2004). Drie jaar later tekent ze een contract bij A&M Records waar ze werkt aan haar debuutalbum.
Haar debuutsingle, Rockferry, wordt in het Verenigd Koninkrijk een bescheiden hitje en komt niet verder dan nummer 45. De opvolger betekent haar wereldwijde doorbraak. Duffy scoort met Mercy buiten Europa dan misschien niet de allergrootste hit; in Europa is het overal raak met in nagenoeg alle Europese hitlijsten een top 5-notering. In de Top 40 staat Mercy twee weken op nummer 1. Het nummer werd meegeschreven door Steve Booker die eerder nummers had gemaakt voor onder meer Stevie Nicks, Jack Savoretti en de Sugababes. Mercy is één van de laatste nummers die ze maken voor het debuutalbum van Duffy, Rockferry, dat in maart van 2008 verschijnt. De twee hadden tijdens het afronden van het album het gevoel dat het album nog niet af was en kwamen niet veel later met de nummers Stepping Stone en Mercy op de proppen. Mercy levert Duffy uiteindelijk een nominatie bij de Grammy Awards op voor beste vocal performance van een vrouw. Als beste nieuwkomer, de categorie waarin ze ook genomineerd is, ziet ze Adele als winnaar uit de bus komen. Wel valt Rockferry in de prijzen bij de Grammy Awards als beste popalbum.
De muzikale loopbaan van Duffy blijkt kort en hevig te zijn. Al haar vier Top 40-hits zijn namelijk afkomstig van het debuutalbum Rockferry. Haar tweede hit, Warwick Avenue, doet het met een 19e plaats dan nog wel het beste. Voor de opvolger van haar debuutalbum, Endlessly, werkt ze vooral samen met Albert Hammond, de man die tussen 1972 en 1986 in ons land acht Top 40-hits had weten voort te brengen. Het album deed het verre van goed. In het Verenigd Koninkrijk verscheen alleen Well, Well, Well als single waar we in ons land ook I’m Keeping My Baby nog geserveerd kregen. Beide nummers bleven steken in de Tipparade. Duffy kondigde in 2011 een pauze aan en liet weten dat ze pas over twee jaar aan een derde album zou gaan beginnen.
In 2015 is Duffy te zien in de film Legend waar ze de rol vertolkt van zangeres Tim Yuro.
