Glenn Miller Orchestra

Glenn werd beroepsmusicus tijdens de jaren twintig van de vorige eeuw en speelde bij de orkesten van onder anderen Ben Pollack, Red Nicholls en Smith Ballew. In 1933 werd hij muzikaal leider en arrangeur van het Dorsey Brothers Orchestra dat hij in 1934 verliet, moe van de vele ruzies tussen de broers Jimmy en Tommy Dorsey. 

 

Hij was overtuigd van zijn kwaliteiten als leider, organisator en arrangeur en richtte een eigen band op in 1937. In eerste instantie zonder succes maar vanaf 1938 kwam het succes door het benadrukken van de door hem ontdekte typische sound, gevormd door het samenspel van een klarinet en een tenor-saxofoon die de melodielijn spelen en de drie overige saxen die harmoniseren.

 

Zeer bekende hits zijn: In the Mood, Sing Sing Sing, Chattanooga Choo Choo, Pennsylvania 6-5000, A String of Pearls, I've got a Gal in Kalamazoo, Tuxedo Junction en natuurlijk In The Mood.

 

In 1942 nam Glenn Miller dienst bij de United States Army en werd tot kapitein benoemd. Op 15 december 1944 zou hij van Engeland naar Parijs vliegen, maar hij kwam nooit aan. Officieel was het toestel in zeer slecht weer terechtgekomen en neergestort in Het Kanaal. Aangezien zijn lichaam en het wrak van het vliegtuig niet werden teruggevonden gaf zijn dood aanleiding tot speculaties. 

 

In the mood stond in 1972 plotseling weer in de belangstelling en een nieuwe opgenomen versie werd in 1972 gekozen tot alarmschijf en stond 7 weken in de Top 40 met een 15e plaats als hoogste notering.

 

Ondanks het overlijden van de naamgever van het orkest in 1944 bestaat het orkest nog altijd en heeft al diverse nieuwe dirigenten gehad. Het orkest  treedt nog altijd op met voornamelijk het oude repertoire.