Op Koninginnedag 1977, deze week precies 45 jaar geleden, zorgde Normaal voor een Achterhoekse oerknal in de Nederlandse Top 40. Oerend Hard groeide uit tot de grootste nummer 2-classic van eigen bodem.
Nummer 2-hits zijn er in alle soorten en maten. Sommige zijn inmiddels bijna vergeten, andere hebben een allertijdenstatus weten te verwerven, ondanks dat ze niet de felbegeerde nummer 1-positie in de Nederlandse Top 40 wisten te behalen.
In 1975 stond Normaal voor het eerst op het grote podium. Het jaarlijkse popfestival in Lochem (de voorloper van Lowlands) op Hemelvaartsochtend 9.00 uur was hun eerste echte aftrap. Festivaloprichter Joost Carlier, de toenmalige zwager van Jolink, werd de eerste manager van de band. Jolink ontwierp als grafisch ontwerper posters voor het festival. Met Normaal speelde hij voor het eerst blues-songs in het dialect, met hooibalen als decor, wat voor een sensatie zorgde. De toon was gezet. Bennie Jolink had als Buizen Beernd een missie en samen met oprichter en drummer Brekken Jan Schampschot (Jan Manschot), gitarist en componist Frederik Puntdroad (Ferdi Joly) en bassist Wimke Van Diene (Willem Terhorst) gingen ze de Nederlandse popmuziek veroveren in hun eigen dialect.
Nadat Peter Koelewijn met Normaal een eerste single opnam (Hels As Een Jagdhond) met als B-kant hun cult-classic 'T Is Kloot’n Hier opperde hij om verder niet in het dialect te gaan zingen. Maar dat is niet Normaal.
Normaal kwam vervolgens onder contract van Telstar van Johnny Hoes, onder het sub-label Killroy (waar later ook Doe Maar hun platen zou uitbrengen). Telstar stond vooral bekend als het label voor volkse artiesten als Zangers Zonder Naam. Zoon Adri-Jan Hoes deed in januari 1977 zijn eerste productie met Oerend Hard en stelde voor om de naam Gertman in de songtekst te veranderen in Bertus. Gertman was de roepnaam van de bevriende motorcrosser Gerrit Wolsink. De Harley Davidson die in het intro te horen is, was ook een idee van de producer, terwijl dit juist het type motor was waar de band een hekel aan had.
Het imago van de band was zich afzetten tegen de gevestigde muziek en de glamour. Niet in hippe kleding, maar in driedelige pakken, waar de boeren vroeger mee naar de kerk gingen; dat werd hun handelsmerk. Hun muziek werd verpakt in Chuck Berry/Little Richard-achtige rock’n roll liedjes, waar de plattelandsjongeren zich in konden herkennen.
Oerend was een zelfverzonnen woord. Als kleine jongen beklaagde Bennie zich bij z’n moeder dat zijn broertje hem oerend hard had geslagen. De song gaat over twee beschonken motorduivels die zich, na hun bezoek aan het circuit Het Hengelse Zand, op hun motor te pletter rijden. Jolink had het nummer al in 1976 geschreven met Status Quo als muzikale invloed.
In het oosten werd de single al snel opgepikt, waarna Joost Den Draayer (Willem Van Kooten) de single op Hilversum 3 ook ging draaien. Na een weekje Tipparade kwam Oerend Hard op Koninginnedag 1977 op nummer 19 de Nederlandse Top 40 binnen en was de groep voor het eerst te zien in Toppop. Hun optreden werd legendarisch. Er werd stro met confetti door de studio geblazen en de makers van het programma waren zacht gezegd not amused. De Toppop-kijker kreeg te maken met de rebelse boerenpunk-attitude van de band. De single croste via de posities 10 en 4 naar de top 2 en alleen You’re My World van Guys ‘n Dolls stond nog in de weg voor de felbegeerde nummer 1-positie.
De groep introduceerde allerlei eigen woorden als høken en daldeejen (lol trappen, plezier maken). Hun fans werden høkers en anhangers genoemd en hun tournees veldtochten. Ook het rijden op motoren is een belangrijk tijdverdrijf. Verschillende leden uit de band hebben ernstige motorongelukken overleefd. De groep heeft diverse personele wisselingen ondergaan, maar Bennie Jolink was altijd de vaste waarde van de groep.
Normaal is nog altijd de Nederlandse act met de meeste Top 40-hits (46) zonder nummer 1-hit. Bennie Jolink had ernstige twijfels dat de Guys & Dolls destijds meer singles zouden hebben verkocht dan Oerend Hard. Wat bij Normaal singles vaak gebeurde is een snelle en korte verkooppiek, bovenal in de provincie, waardoor hun hit nooit langer dan 2 maanden genoteerd stond. Oerend Hard was met 11 weken de enige uitzondering.
In 2005 scoorde Normaal hun 46e en laatste Top 40 hit met Rennen Of Stilstoan. In hun 30-jarige bestaan probeerden ze met hulp van dj Giel Beelen alsnog een nummer 1-hit te scoren onder het motto alles of niets. Het werd een cover van een andere nummer 2-hit All Or Nothing van Small Faces. Hun versie reikte echter niet verder dan nummer 31.
Normaal heeft een stevige eigen plek in de Nederlandse popmuziek veroverd en heeft een trend gezet voor regiobands die ook in hun eigen dialect gingen zingen, zoals Rowwen Heze, De Kast en Skik. Een Oerend-unieke band.
Oerend Hard van Normaal stond op 28 mei 1977 een weekje op nummer 2 achter You’re My World van Guys ‘n Dolls.
