Op 1 juli 1972 stonden Mouth & MacNeal voor de vijfde week op nummer 1 met Hello-A, dat later zou worden verstoten door een hit uit 1967.
In december 1971 stegen Mouth & MacNeal naar de eerste plaats met How Do You Do, om de koppositie pas vijf weken later te verlaten. Willem Duyn (pseudoniem: Big Mouth) en Maggie MacNeal deden er met vervolgsingle Hello-A een schepje bovenop; hiermee stonden ze zes weken aan kop in de Lijst der Lijsten.
Verder valt op dat klassiekers uit de jaren 60 weer de Top 40 wisten te vinden. A Whiter Shade Of Pale van Procol Harum was zelfs op weg naar de eerste plaats, waar de klassieker in 1967 ook al bivakkeerde. With A Little Help From My Friends van Joe Cocker uit 1968 maakte ook zijn comeback in de Top 40.
Een greep uit de Top 40 van 4 juli 1972
1 (1) HELLO-A - Mouth & MacNeal
5 (6) GIVE UP YOUR GUNS – The Buoys
De Amerikaanse band The Buoys brak in eigen land door met Timothy. Hiermee werd de top 20 bereikt in de Billboard Hot 100, maar de plaat werd verbannen in de Verenigde Staten omdat kannibalisme werd bezongen. In de opvolger Give Up Your Guns werd de controverse ook niet vermeden, want dit lied gaat over een bankovervaller. De progressieve rockballad was in eigen land weinig succesvol, maar in Nederland werd het een hit nadat het werd gepromoot door radio-dj Ad Bouman. Het haalde de vijfde plaats in de Top 40, maar het was wel de enige hit die The Buoys in de Lijst der Lijsten hebben gehad.
6 (25) A WHITER SHADE OF PALE – Procol Harum
In 1967 kwam A Whiter Shade Of Pale van Procol Harum nieuw binnen op nummer 1 in de Top 40. Het was na We Can Work It Out/Day Tripper van The Beatles (1965) pas de tweede keer dat een hit dit flikte. Ook in de jaren erna bleef de klassieker populair en in 1971 stond het op nummer 2 in de Top 100 Aller Tijden van Radio Veronica. In 1972 werd A Whiter Shade Of Pale geheel volgens de toenmalige hype uitgebracht als maxisingle, een single waarop meer dan vier nummers te horen waren. Ook mensen die de oorspronkelijke single in bezit hadden, hadden interesse in de maxisingle en zo werd A Whiter Shade Of Pale opnieuw een nummer 1-hit. Het was de eerste keer dat een single in twee hitnoteringen op nummer 1 kwam, de tweede en tot dusver laatste keer was Paint It Black van The Rolling Stones (1966 & 1990).
8 (10) CONQUISTADOR – Procol Harum
Na het succes van A Whiter Shade Of Pale in 1967 was er het nodige veranderd bij Procol Harum. Matthew Fisher, de man van de legendarische orgelintro in A Whiter Shade Of Pale, verliet de band. Datzelfde gold voor bassist David Knights en gitarist Robin Trower. Zanger Gary Brooker, gitarist Keith Reid en drummer Barrie Wilson bleven aan en gingen voor een livealbum in zee met het Edmonton Symphony Orchestra. Het leverde met Conquistador de eerste hit in drie jaar tijd op en het haalde de achtste plaats in de Top 40. Extra knap als je bedenkt dat A Whiter Shade Of Pale ongeveer tegelijkertijd opnieuw in de Top 40 kwam.
18 (20) VINCENT – Don McLean
De Top 40-oogst van Don McLean in het jaar 1972 was als volgt: twee Top 40-hits die allebei de top 20 haalden, maar niet de top 10. En dat terwijl beide hits vaste waarden zijn in alle allertijdenlijsten. McLeans debuutsingle American Pie bleef steken op nummer 11 en opvolger Vincent kwam niet verder dan nummer 17. Vincent was een ode aan Vincent van Gogh. Don McLean las een biografie over de Nederlandse schilder en besloot om een ode aan hem te schrijven. Terwijl hij Vincent schreef, had hij een schilderij van Van Goghs meesterwerk De Sterrennacht voor zich. De tekst Starry starry night verwijst dan ook naar de titel van de schilderij.
32 (--) WITH A LITTLE HELP FROM MY FRIENDS – Joe Cocker
Net als A Whiter Shade Of Pale van Procol Harum werd ook With A Little Help From My Friends van Joe Cocker opnieuw uitgebracht in 1972. In de Top 100 Aller Tijden van Radio Veronica stond de Beatles-cover op nummer 13 in 1971. Ook heel hoog, maar Joe Cocker wist in tegenstelling tot Procol Harum niet het oorspronkelijke succes te evenaren. In 1968 stond With A Little Help From My Friends twee weken op nummer 2 in de Top 40. In 1972 werd de klassieker niet heruitgebracht als maxisingle, maar als EP. Deze keer was de zestiende plaats het hoogst haalbare in de Top 40 voor Joe Cocker, die ondanks zijn wereldfaam geen enkele andere top 10-hit heeft gescoord in zijn carrière.
